Προορισμός ο ορίζοντας
Με αυτό το σλόγκαν η Ford προώθησε ένα από τα ομορφότερα αυτοκίνητά της, που έβγαινε σε 34διαφορετικούς χρωματικούς συνδυασμούς.
ΛΟΓΩ του εορταστικού κλίματος, έγινε η επιλογή του χρώματος (κόκκινο). Με αφορμή το
ρομαντισμό που χαρακτηρίζει κάποιον που συλλέγει, έγινε η επιλογή του μοντέλου και της
εταιρείας. Ταξιδεύουμε πίσω στα μέσα της δεκαετίας του Ά50, όσον αφορά το μοντέλο ως θέμα
(1955), και στην αρχή της δεκαετίας του Ά90, όσον αφορά την κατασκευή αυτού του Ford
Thunderbird από τη Revell. Την εποχή εκείνη, τα μοντέλα, ακόμα δε περισσότερο οι εταιρείες
που δραστηριοποιούνταν στο συγκεκριμένο χώρο ήταν περιορισμένα. Η κλίμακα 1:18 ήταν πολύ
ακριβή, και στην Ελλάδα έβρισκες τα πιο οικονομικά 1:24, που στις μέρες μας έχουν γίνει
δυσεύρετα, με εξαιρετικά παραδείγματα μοντέλων, όπως είναι τα αγωνιστικά και Group B, που
έφτιαχνε η Bburago και που, δυστυχώς, δεν έχουν ξαναπαρουσιαστεί από τότε. Φυσικά, αν όχι
τα 1:43 (τα οποία ήταν σε πολύ αρχικό στάδιο κατασκευής), τα 1:64 και οι κοντινές τους
κλίμακες ήταν τα πιο δημοφιλή, έχοντας πολύ μεγαλύτερη ιστορία στην κατασκευή τους,
τολμώντας να πούμε ότι ίσως να είναι τα μόνα που έχουν μια σχετικά παράλληλη πορεία με τα
πραγματικά.
Οι επιλογές ήταν συγκεκριμένες όσον αφορά τη θεματολογία και ακόμα, εκ του τελικού
αποτελέσματος, ευδιάκριτη από τους συλλέκτες η προέλευση του μοντέλου. Η Bburago ήταν
ακόμη ιταλική και τα μοντέλα της, επειδή είχαν τη δυνατότητα να αγοραστούν και σε μορφή
κιτ, είχαν πλούσια παροχή λεπτομερειών για τα δεδομένα της εποχής και των τιμών της. Η
Maisto είχε δώσει από νωρίς έμφαση στην πιο ρεαλιστική απόδοση των μοντέλων της, ενώ η
Revell, προερχόμενη από τον πλαστικό μοντελισμό και τα παρελκόμενά του και εξοικειωμένη με
ένα απαιτητικό κοινό, έκανε την εποχή εκείνη τα πρώτα της βήματα στο μέταλλο. Θα
μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μία σκάλα πάνω σε ποιότητα για τα δεδομένα της εποχής από
τον ανταγωνισμό της. Αλλά, με αφορμή το ότι πλέον είναι γνωστό σε όλους τι ακολούθησε στην
εξέλιξη της συγκεκριμένης εταιρείας και στο σύνολο των κατασκευών από όλες τις εταιρείες
του κλάδου, η εποχή εκείνη θεωρείται «τσίγκος». Δηλαδή, είναι ακόμη φανεροί οι δεσμοί του
στατικού μοντελισμού με τον κατά κάποιον τρόπο πρόγονό του σε εξέλιξη, τα τσίγκινα
παιχνίδια παλαιότερων εποχών, είτε παραγωγής είτε ιδιοκατασκευές.
Το συγκεκριμένο μοντέλο έχει μια καλή φανοποιία, ενώ τα πλαστικά που αποδίδουν τα
νικελένια μέρη, παρμπρίζ, προφυλακτήρες και τάσια, είναι λίγο πιο χοντροκομμένα από ό,τι
έχουμε συνηθίσει στις μέρες μας. Το εσωτερικό του είναι πολύ πλαστικό χωρίς πολλές
λεπτομέρειες και τα μηχανικά μέρη λιτά και στοιχειώδη. Μαζί με το μοντέλο δίνεται και το
hard top, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι λευκό. Γενικά, είναι πολύ όμορφο στο σύνολό
του, και όχι τόσο λόγω κατασκευής, αλλά πιο πολύ λόγω θέματος. Το σύστημα διεύθυνσης δίνει
μια ελαφριά αίσθηση, σε αντίθεση με τις τωρινές κατασκευές, που είναι πιο σφιχτές. Το
μοντέλο είναι σχετικά ελαφρύ, αλλά μπορείς όλα αυτά να τα ξεπεράσεις βλέποντάς το και
διακρίνοντας πάνω του την εποχή που κατασκευάστηκε και την προσπάθεια που έχει δοθεί με τα
τότε μέσα. Στα χρόνια εκείνα η παραγωγή του συνεχίστηκε με εναλλαγές χρωμάτων, όπως
συνηθίζει η εταιρεία αυτή, άλλα τώρα πια είναι εξαιρετικά δυσεύρετο, όντας χρόνια εκτός
παραγωγής και ξεπερασμένο από τωρινές, πολύ καλύτερες και πολύ ακριβότερες εφαρμογές, όπως
της Precision. ΠαρΆ όλα αυτά, κάποιοι συνεχίζουν να το επιλέγουν όταν πέσουν πάνω του,
γιατί, εκτός από σπάνιο, η τιμή του κυμαίνεται μεταξύ 30 και 50 ευρώ._ Δ. Σ.